30 sierpnia 2022r

CZUJĘ SIĘ SAMOTNA, SAMOTNY……CO TO DLA NAS ZNACZY ??

Inspiracji do podjęcie tego tematu dostarczyły Wasze listy. Ostatnio napisała kobieta, mająca świadomość, że aktualnego związku nie da się już utrzymać. Miedzy innymi zapytała jak poradzi sobie z samotnością? Wspomniała, że bardzo jej się boi i trudno wyobrazić jej życie po rozwodzie.

I tak oto przystępuję do tematu. Haruki Murakami w licznych utworach porusza ten obszar dość szczegółowo. W jego powieściach występują przeważnie ludzie samotni lub czujący się samotnie. Na dodatek oprócz poczucia samotności towarzyszy im poczucie nieuchronności, zmierzania do ,,mety” czyli poczucie śmierci. Wydawałoby się, że śmierć czeka na nas gdzieś tam daleko, a tymczasem śmierć jakoby przywołana przez samotność, staje się codziennym elementem życia. Zatem owa pani, pytająca jak poradzi z samotnością po rozwodzie ma już gotową odpowiedź. Poradzi tak jak dotąd, wszak od dawna i tak była samotna. Bo czymże jest ta ,,samotność” jeśli nie wewnętrzną pustką, którą w powszechnym odczuwaniu należy zapełnić rodziną, towarzystwem, zgiełkiem świata, jakimkolwiek partnerstwem, nawet jeśli sprawiającym ból.

Jesteśmy cywilizacją z wielką wewnętrzną pustką, zbiorem skorupek, istot nie znających ani drogi ani celu. Ten stan między innymi jest jest konsekwencją wszechobecnego konsumpcjonizmu. Więcej, więcej, więcej….rzeczy, pieniędzy, podróży, jedzenia…..ach i Bóg wie czego tam jeszcze. Te rzeczy, zdarzenia przychodzą, odchodzą i co dalej? Pustka. Ta pustka i bezsens krzyczą z portali społecznościowych, instagramów, ekranów telewizorów i komputerów. Biedni celebryci, biedni politycy wszystkich szczebli i nacji, biedni my znajdujący się gdzieś pomiędzy. Tymczasem bogactwo, radość, szczęście powinno wypełniać nasze wnętrze. W chwilach refleksji zaglądamy w głąb, niczego nie znajdując. Dlaczego tak jest? Dlatego, ze od dawna straciliśmy kontakt ze sobą, zamiast własnego, przyjaznego nam towarzystwa lub przynajmniej zaakceptowania siebie, szukamy czegoś, gdzieś tam w świecie, gonimy za iluzją, tkwimy w iluzji, śnimy….Miernikami szczęścia stają się serduszka na kontach, buty, sukienki lub samochód w garażu. Wydaje mi się, ze nasz Stwórca – Projektant, który dostarczył ludzkie zarodki na Ziemię miał dobre intencje, tylko jak zwykle coś poszło nie tak. Mieliśmy mieć tutaj raj, mieliśmy być wszyscy szczęśliwi. Jednak nasz Projektant obdarowując swoim ,,boskim” DNA, popełnił jakiś błąd i chyba stąd nasze poczucie samotności i wieczne szukanie ,,wiatru w polu”.

Ciągle czegoś poszukujemy, jesteśmy nienasyceni, niepoukładani, leniwi i tak łatwo dajemy się zapędzić w ślepy zaułek niemożności, samotności i smutku.

Czytając mitologie, mówiące o Stwórcach, dowiadujemy się, że im lekko też nie było. Ciągłe wojny, swady, zdrady, miłostki, by z czasem wplątać krok po kroku rodzaj ludzki w okrucieństwa i podłości. Niestety, byliśmy bardzo pojętnymi uczniami. Cóż zatem nam czynić – nam biednym, pustym, samotnym skorupkom? Po prostu trzeba wypełnić je jakąś treścią: samoakceptacją i miłością do siebie, dzięki czemu świat zewnętrzny zmieni się dla nas na kochany i akceptowany. W jednym z utworów pana Kołakowskiego wyczytałam, że każda istota tworzy swój świat, jeśli odchodzi, jej świat umiera także. Najlepiej byłoby gdyby nasze światy były najpiękniejsze i zazębiały się wzajemnie. Nie wolno obwiniać się o to co było, lecz po dokonaniu analizy śmiało podążać ścieżką życiową. Pierwszym zwiastunem, ze idzie ku dobremu, to konstatacja miłego spędzania czasu we własnym towarzystwie. A dalej będzie coraz łatwiej….. .

Jak zwykle Wasza Ella Selena

wrozkaella@wp.pl

6 marca 2022

,,Złote myśli Henryka„

Moi drodzy czytelnicy, nie moim celem jest wgłębiania się w życiorys pana Schwaba i reszty Rotschildów – od tego jest mnóstwo materiałów źródłowych na temat rodziny rządzącej planetą. Skupię się na czymś ciekawszym. Mianowicie od jakiegoś czasu muszę udowadniać Henrykowi, że wojny, pandemie, meteoryty, topnienie lodowców, efekt cieplarniany, dziura ozonowa, ślad węglowy, nadmiar lub brak CO2 i temu podobne historie nie spadają z nieba, lecz są bardzo dobrze zaplanowane, przygotowane oraz przedstawione światłami mediów, nam zwykłym śmiertelnikom. Otóż ,,rodziny rządzące” bardzo starają się o stwarzanie problemów, którym niby winna cała ludzkość i która to ma im pomagać w ich rozwiązywaniu. Nasza ostatnia dyskusja dotyczyła właśnie pochodzenia Pana Technokraty i dzisiaj znalazłam fragment tego ich pięknego drzewka, który niezwłocznie pokazałam Henrykowi. Przyjrzał się wszystkim postaciom, matkom, babciom, dziadkom, ojcom i tak oto rzekł: Szkoda, że tak piękny fragment tej linii skończył się poprzez ,,ekstrawagancję” Klausa…… O co chodzi nie będziemy rozwijać. Wystarczą zdjęcia Klausa w koronkowym body, kapelusiku z piórami, pończoszkach i podwiązkach. Niestety fotki tylko obejrzałam, dzisiaj nie mogłam się ich dogrzebać w Internecie. zapewne tam są. Miłej niedzieli i dobrego życia bez ściemy i mącenia naszego dobrostanu. Wasza Ella Selena

SPROSTOWANIE

Niestety, dzieci panów świata muszą zostawić potomstwo, czy chcę tego, czy też nie ( przykład chociażby Pana Szwaba i pana Gatesa) Córcia pana Szwaba obecnie 47 letnia przejęła prowadzenie jego szkoły ,,wychowującej” ,,elity”….No cóż…i po śmiechu, a cyrk trwa nadal…..

1 marca 2022

KONSEKWENCJE KOMITYWY Z KATEM…..

,,Bestialstwo jest uznawane jako takie zarówno przez ofiarę, jak i sprawcę, przez wszystkich, którzy o tym usłyszą w najdalszych choćby stronach. Bestialstwo nie ma usprawiedliwienia ani okoliczności łagodzącej. Bestialstwo nigdy nie bilansuje ani nie rekompensuje przeszłości. Bestialstwo li tylko popycha przyszłość do nowych bestialstw. Samonapędza się – jest barbarzyńską formą kazirodztwa. Ktokolwiek dopuszcza się bestialstwa, dopuszcza się również spłodzonych w ten sposób przyszłych bestialstw.” – Apokryfy Muad ‘ Diba Fragment z ,,Dzieci Diuny” Franka Herberta.

Moi kochani czytelnicy, gdyby większość z nas miała na uwadze powyższe słowa nie byłoby, tak jak jest. I mam na myśli to, co dzieje się w rożnych częściach naszej pięknej planety.

W pewnym kraju, będącym ,,świątynią wolności”, a leżącym na krańcu świata, postawiono obelisk, na którym wykute słowa mówią między innymi o depopulacji Ziemian do pół miliarda osób. Obelisk lub dwa stoją, ktoś je przygotował, ktoś się nimi opiekuje, ktoś czyta i nic….. W ubiegłym roku opowiedziano mi taką historię. Do kogoś przyszedł sąsiad, wielce ożywiony i wprowadził temat depopulacji, w ten sposób, że go całkowicie zaaprobował i co ciekawsze przekonał swoich słuchaczy, argumentem – bo jest nas za dużo. I tak oto już ofiara idzie ze swoim katem, pod rękę.

Ofiara zapomina, ze kaci naszego spokojnego, być może według nich bezproduktywnego życia są bardzo inteligentni, posiadają ogromne pieniądze, dzięki, którym doskonale sterują całymi społecznościami. I jak to pięknie u nas widać. Większość rodzimych owieczek z wypiekami na twarzach i pilotami w rękach, zaledwie ochłonęła po ,,pandemii”, a już czynnie weszła w narrację wojenną. Kolejna teatralna odsłona trwa, a widownia masowo angażując się w ,,grę”spełnia oczekiwania ,,władców świata” A jeszcze niedawno epatowano nas widowiskiem na granicy z Białorusią, a jeszcze wcześniej przygotowano sztukę pt. Samolot w Smoleńsku rozbija się o delikatną, Bogu ducha winną brzozę, aha sięgnijmy jeszcze do wydarzenia z 11.09.2001….Eh, niektórzy mówią, ze najlepszymi, bo przynajmniej dokładniejszymi jasnowidzami bywają historycy. Jeśli wgłębisz się w historię i jeszcze do tego chce ci ruszyć głową, to wszystko staje się proste. Stąpamy po zwojach Urubosa, węża połykającego własny ogon, a dla nas symbolu wznoszenia się po stopniach świadomości. Tak, kochani, mimo wszystko ewoluujemy, jesteśmy coraz lepsi i bardziej świadomi. A tymczasem do rzeczy. Trzymanie pilotów i słuchanie propagandy, wysterowanej przez inteligentnych psychopatów raczej, nam ludziom nie wyjdzie na dobre. Po pierwsze niszczymy pole morficzne, gdyż wchodząc w ,,narrację” z katem wzmacniamy jego energię, kosztem swojej. Dlaczego tak rzadko budzi w ludziach wewnętrzny protest używanie celebrytów do wysterowania zachowań społecznych? Przypomina mi to pewną reklamą, gdzie ,,niby lekarz „poleca pewne farmaceutyki jako najlepsze remedium na nasze choroby. Ciekawa jestem ilu z was zauważyło, że z dniem 24 lutego Prezydent Rosji został ,,zdiagnozowany” jako szaleniec. Autorami ,,diagnozy” jest rządzący światem establishment, czyli jego często bliscy koledzy. Od dziesięcioleci powiązani niezwykłymi, trudnymi do odczytania dla nas nićmi. Tą najprostszą socjotechniką władcy świata zrucili z siebie odpowiedzialność, przerzucając ją na jednego ze swoich. Czy to sen, czy jawa. Nam pozostaje jedno – myślenie i krytycyzm, zastawianie się, czemu i komu to służy. A czy ktoś zadał sobie pytanie, jak manipulowano nami onegdaj? Historia pokazuje, że czas pokoju jest poprzecinany wojnami, których nie wywołujemy my, zwykli ludzie, lecz grupa psychopatów, chcących pobawić się w wojnę, naszym oczywiście kosztem. Historia pokazuje biednych, ufnych, dobrych ludzi, krańcowo zmanipulowanych i zamęczonych na śmierć. Bo uwierzyli w przekazane im rozkazy i polecenia. Pomimo prania mózgów, które się nam aplikuje w pewnych sytuacjach górę bierze podświadoma chęć przeżycia. Żołnierze francuscy w czasie kampanii 1940 r nie chcieli brać udziału w obronie, gdyż pomni doświadczeń i pamięci z wojny I, gdzie ich ojcowie niepotrzebnie wykrwawili się w okopach. Identycznie było za Napoleona i innych ,,wielkich” zdobywców, wojowników i jak, by dalej sięgnąć w głąb historii. Dodam jeszcze, ze podczas II wojny zostali systemowo wybici młodzi mężczyźni niemieccy. Tak, właśnie tak ,,Ojczyzna” już pod koniec wojny zabierała w szeregi wielkiej, niezwyciężonej armii, nawet czternastoletnich chłopców. A przecież z psychopatycznym ,,Wodzem” pod rękę poszły matki i ojcowie, tych prawie jeszcze dzieci. Tak właśnie kończy się zacieśnianie relacji ofiar ze swoim katem. Dlatego, świadomi historycznych faktów powinniśmy odwrócić się od oprawców, katów, naganiaczy i robić swoje. Jedni mogą po prostu żyć, inni wzmacniać pole morficzne pozytywnymi myślami, ze zło i tak z zasady skazane jest na stracenie. A dlaczego w ogóle ono istnieje, dlaczego jesteśmy bombardowani zdarzeniami dość niespotykanymi, dlaczego miesza się naszą rzeczywistość, bawi się z ludźmi jak ołowianymi żołnierzykami? Zapewne dlatego, ze aby poznać światło, trzeba ujrzeć ciemność i odwrotnie. A to na pewno nie znaczy, ze mamy bać się ciemności i dla odmiany zachłystywać się światłem. Wiem, ze wyjdziemy z tego cało. Czarnowidzów należałoby przegnać do mysiej dziury, a naganiaczy ,,mniemanych, szczytnych celów” – zignorować.

Idzie wiosna moi Kochani!

Ella Selena

9maja 2021r

A BABCIA MÓWIŁA…..

Przyzwyczaiłam się do comiesięcznych rozmów z Państwem. Bywa, ze do ostatniej chwili trudno wybrać mi temat aktualny i nieco oryginalny. Śniła mi się moja ukochana babcia Zosia. Babcia przeżyła II wojnę światową i należała do pokolenia wyjątkowo doświadczonego przez los. Na przekór wszystkiemu była osobą pogodną i przekazała mi ogromne bogactwo. Tym bogactwem były informacje, niektóre z nich zostały odłożone, a niektóre wykorzystane od razu. Oczywiście miłość do ziół, już jako dziecko korzystałam z darów Natury. Później rozwinęłam te zdolności i dzisiaj śmiało mogę powiedzieć, że jestem mistrzynią praktykującą. Żyję w zgodzie z Naturą, a dzieci ziemi, bo tak nazywam te rośliny, swoim bogactwem smaku, zapachu i licznych wartości zdrowotnych polepszają moją codzienność. Do tego otaczające mnie istoty duchowe i miłość Boga, to także dary otrzymane od Babci. To ona opowiadała mi o duchach przyrody, o Bogu, Aniołach, złym Szatanie….Później Babcia nauczyła mnie wróżenia. Tarota znała tylko ze słyszenia ale poprzez zwykłą talię kart z pięknymi damami, królami i waletami potrafiła opowiedzieć jakąś historię, która już się wydarzyła lub która powinna się wydarzyć. To bogactwo wykorzystałam już jako dojrzała, świadoma kobieta. I dobrze się stało, bo osoby, które miały przyjemność spotkania się z magią moich wróżb, nigdy tego nie żałowały. To dzięki Babci wierzyłam przede wszystkim swojej intuicji. Babcia powtarzała: ufaj najpierw sobie, później dobrym ludziom, bo dzięki temu spotkasz ich na swojej drodze. Prawda, na mojej drodze stawali ci dobrzy, źli ( o ile tak mogę nazwać niektórych) raczej schodzili na bok, a jeśli pojawiali się, to doprawdy na krotką chwilę. Rozwiewali się jak dym. Kolejnym babcinym darem był mój dar tworzenia. W magicznym świecie dzieciństwa powstawały wzorce kart, które zrealizowałam w dorosłym już życiu. Dar, który wykorzystuję w dniu dzisiejszym, też zawdzięczam mojej Babci. Babcia przestrzegała: nie ufaj rządom, nie ufaj politykom, omijaj lekarzy. Dzisiaj coraz wyraźniej dostrzegam mądrość jej słów. Jak zwykle miała rację. Już w pierwszych dniach po ogłoszeniu tzw ,,pandemii” przeczuwałam, ze to wielka bujda i ściema. Niewiele czasu zajęło, aby to podejrzenie stało się pewnością. No, cóż nie będę tej sprawy kolejny raz rozwijać, bo napisano już tak wiele i zrobili to fachowcy. Także dzięki Babci odkryłam, ze nawet przeciętne życie niesie wiele światła i radości. I oto w dzisiejszych, wydawałoby się ponurych czasach mówię:,, Dziękuję Ci Boże za te obecne zdarzenia, gdyż dzięki nim weszłam w zupełnie inne obszary duchowości”. Po pierwsze zaczęłam się uczyć, po drugie wybitnie zacieśniłam kontakt z Przyrodą i po trzecie stałam się bardziej empatyczna w stosunku do ludzi. Tak, życie jest magią i ta magia otacza każdą żywą istotę. Ważne, aby ludzie to zauważali. Niestety, jest inaczej. Znajoma z dawnych lat, kobieta pięćdziesięcioletnia, należąca do kadry kierowniczej, ogromnej, międzynarodowej korporacji. Jeszcze do niedawna w miarę szczęśliwa, dzisiaj pogubiona i wystraszona. Przyczyna – kolejna wojna przeciwko ludzkości. Jej partner z podobnym doświadczeniem zawodowym, obecnie zabarykadowany w domu na własne życzenie, oczekujący na drugą dawkę szczypawki, która w jego pojęciu powinna co najmniej dać mu nieśmiertelność. Zapytałam tę kobietę, dlaczego jej ukochany odciął się od świata i od niej także ( ona we Wrocławiu, on w Dublinie). Boi się śmierci – powiedziała. Byłam zszokowana. Jak to, boi się śmierci? Tak, jest w głębokiej depresji, przyjedzie do mnie, gdy otrzyma drugą dawkę szczypawki. To od mojej Babci, która przeżyła śmierć męża zamordowanego przez NKWD, ucieczkę przed represjami bolszewickiej władzy, przesiedlenie, samotne, wdowie życie, otrzymałam wielki dar, do tej pory mało uświadomiony: śmierć i nieszczęścia są wpisane w trudne ludzkie życie i należy uznać te zdarzenia za doświadczenie człowieczeństwa. Rozmowa ze wspomnianą osobą była dla mnie poruszająca ze względu na cierpienie tych ludzi. To dobre, ufne, ciężko pracujące istoty. Telewizor powiedział im, że oto jest taki, a taki stan zagrożenia, należy chronić się przed nim nosząc coś na twarzy, robiąc jakieś tam ,,testy” i biorąc ,,szczepionkę”, zachowując dystans i mnóstwo innych nie popartych naukowo informacji. Do tego ogromny strach przed śmiercią z powodów ciągle powtarzanych ale mocno wątpliwych argumentów ( nie wspomnę, ze zginąć można codziennie na wiele innych sposobów). A najgorsze w moim pojęciu jest strach i niewiara w siebie. Łatwiej uwierzyć kłamstwom, aniżeli szukać prawdy. Prawda jest denerwująca i zmusza także do działania. Łatwiej uwierzyć w jakiś koniec, jakiejś tam pandemii, powrót ,,normalności”, ,,demokrację”, sprawiedliwość społeczną, ciągle rosnące zasiłki socjalne i takie tam polityków dyrdymały. Dlaczego? Dlatego, ze to nie wymaga zbyt wielkiego myślenia, daje poczucie komfortu psychicznego, ze nic nie trzeba robić i niedługo ,,będzie lepiej”. Natomiast to co nazywano,,teoriami spiskowymi” (które akurat straciły ważność, bo są już teoriami wprowadzonymi w życie) są deprymujące. Po drugie nawet ustosunkowanie się do takich informacji może początkowo przyprawiać o ból głowy, a ludzie chcą mieć głowę spokojną. Ach…no i na tyle. Jak zwykle konstatuję, ze nie taki diabeł straszny, jak go malują, prawda jest bolesna ale daje świadomość, a w konsekwencji siłę ducha. Kto pokona swój strach ten wygra los na loterii życia! I tego się trzymajmy. Wasza Ella Selena

4 kwietnia 2021 r

AUTORYTETY? AUTORYTETY! AUTORYTETY…….

Drugi rok plandemicznych zmagań i taka oto, nie tylko moja konstatacja: autorytety spadły z piedestałów, roztrzaskały się haniebnie, stare legło w gruzach, a to ,,nowe” zależy już tylko od nas, a w zasadzie od naszych wyobrażeń. Jaka kreacja, taka rzeczywistość…No cóż, z tymi ,,autorytetami”? Otóż wczoraj dwaj panowie nie zaliczani do głównego ścieku rozmawiali o JP II, uważanego przez Polaków prawie za Boga. Z rozmowy wynikało, że ten autorytet w zderzeniu z faktami roztrzaskał się. Bum- spadł z piedestału. Potwierdziły się moje przypuszczenia. Kto chce nich wierzy, kto nie, niech nie wierzy, a ciekawy poszuka w źródłach… Przy okazji z piedestału spadł Kościół, a właściwie został zrzucony przez panów świata. Hm… Wszak my ludzie Boga mamy w swoim DNA i w sercach oczywiście, a pośrednicy do kontaktu z nim, do niczego nam potrzebni. Siły Wyższe nie potrzebują hierarchii kościelnej, aby wspomagać podopiecznych, czyli nam, dobrym, zwykłym ludziom. Pan Piłsudski, autorytet przez wiele lat i zapewne w pojęciu wielu Polaków nadal stoi na piedestale. Tymczasem okazał się podwójnym ( potrójnym, poczwórnym??) agentem, a ,,cud” nad Wisłą zaistniał za sprawą Sił Wyższych, gdyż Naczelnik wówczas przebywał u swojej kochanki. Kto chce nich wierzy, kto nie, niech nie wierzy, a ciekawy poszuka w źródłach…Prezydenci Polski powojennej, spadali z piedestałów, zanim na dobre się w nich umocowali. Ich szczątki czasami jeszcze szczekają, pomiaukują lub coś tam jeszcze podpisują. Żenada. Nauka, została tak powykręcana i oszukana, aby nie daj Boże ludzkość cokolwiek z niej skorzystała. Historia – zafałszowana do granic możliwości. W końcu po co nam wiedzieć, jakimi mocami kiedyś dysponowaliśmy. Ludzkość zostaje powoli sprowadzona do roli bydełka, które o ile na to sobie pozwoli zostanie ,,wyszczypane” i zaczipowane. Mam nadzieję, ze tak się nie stanie – ludzie skorzystają z dostępu do wszystkich wiadomości i ustanowią swoje priorytety. Wszystko mamy podane, chodzi tylko o chęć , aby się czegoś dowiedzieć i zyskać odpowiednie dane. Kto chce nich wierzy, kto nie, niech nie wierzy, a ciekawy poszuka w źródłach…

Nasi polscy królowie….Eh…spadli z piedestałów, w końcu Mieszko I, przyjmując ,,chrzest Polski” od niemieckiego Cesarza,wprowadził nas w dziejowa zależność i lenno. Sprzedał nas jak bydełko na targu. Zastanówcie dlaczego żaden z Habsburgów nie został władca Polski? W końcu trochę głupio być własnym lennikiem, dlatego byli nimi polscy władcy, bo ten niby francuski uciekł, gdy tylko niezależne królestwo mu zapachniało. A ,,autorytet” pan Sobieski ,,pospieszył” na ratunek Wiedniowi pod presją spełnienia lennego obowiązku wobec sławetnych Habsburgów. Nie mając wiele do powiedzenia, grzecznie zebrał około 30-tys armię i dołączył do oddziału głównego w sile ponad 100 tysięcy.

Tych autorytetów jest mnóstwo i nie będę tutaj wszystkich przytaczać, zatem o teraźniejszości. Spadły z piedestałów autorytety naszych polityków, którzy wyraźnie pokazują, ze są zarządcami i nadzorcami Polaków i niczym więcej. Ministerstwo Zdrowia już teraz powinno nazywać się Ministerstwem Śmierci. ( tutaj kłania się Orwell Rok 1984). Lekarze, te nasze codzienne autorytety, w większości stali stały się grzecznymi wykonawcami nadzorców, serwującymi trucizny w rozmaitej formie. Zatrważająco odbieram formułkę ,, w trosce o twoje zdrowie…” , słysząc ją ciarki chodzą mi po plecach. Podświadomie odbieram ją jako zagrożenie dla mojego zdrowia i życia. Następna cudna sentencja: w trosce o twoją prywatność….i tutaj wiadomo chodzi o kliknięcie na wszystkie,,zgody”, czyli wyłożenie swoich danych jak na tacy. Oczywiście powiecie, ze nie macie nic do ukrycia. Super! Kto nie ma ,,niczego do ukrycia” nie ma też nic do powiedzenia. Kto chce nich wierzy, kto nie, niech nie wierzy, a ciekawy poszuka w źródłach…

Najciekawszą sprawą która dotyczy każdego człowieka na Ziemi jest fakt, że władcy, zarządzający i nadzorcy prawdopodobnie są osobami bez duszy. Ludzie póki co ją mają ale teraz trzeba nam to jedyne nasze dobro czym prędzej odebrać. W jaki sposób? Bardzo prosto, wystarczy pociąć, poszatkować DNA, odciąć je od pamięci genetycznej i gotowe. Po opuszczeniu ciała dusze zostaną zeskanowane ( oni tam w DOMU OJCA mają lepszą technikę od tej ziemskiej) i niestety odczyt nie potwierdzi naszego pochodzenia. Co w takim razie z duszą? Ano pójdzie do degradacji – żegnaj życie wieczne i następne wcielenia. Kto chce nich wierzy, kto nie, niech nie wierzy, a ciekawy poszuka w źródłach…

Pani Wisława Szymborska, poetka w jednym z wierszy brzmi tak:,,…. Odkryto nową gwiazdę, co nie znaczy, ze zrobiło się jaśniej i że przybyło czegoś, czego brak…” ,,Gwiazdy” spadają zaś z piedestałów, ale w przeciwieństwie go opisanej gwiazdy, robią najpierw wiele złego. Celebryta, który ,,zachorował na świrusa” już po krótkim czasie wytrzymał trudy publicznego koncertu na żywo. Doprawdy, ,,dawanie dupy” jest nadal opłacalne. Pani celebrytka wystąpiła w teatrzyku pt. Pędzimy po szczypawki, bo może dla mnie ich zabraknąć. No cóż, ,, dawanie dupy”, a przy okazji ,,wytwarzanie emocjonalnej potrzeby na szczypawkowy produkt” jest jak najbardziej na miejscu w przypadku ,,gwiazd” – i tak oto: bum, spadły z piedestału. Kto chce nich wierzy, kto nie, niech nie wierzy, a ciekawy poszuka w źródłach…

Aha, moi kochani i po co ja piszę dla wąskiej grupy czytelników ?

Po pierwsze fakt roztrzaskiwania się ,,autorytetów” nie może być odczuwany w kategoriach tragedii. O, nie! To dobra dla nas wszystkich wiadomość! Kiedyś jeden pan zapytał mnie kto jest moim ezoterycznym autorytetem. Bez namysłu odpowiedziałam, ze ja jestem dla siebie najwyższym i najczystszej miary autorytetem i o ile inne ,,autorytety” mogę tolerować, to na pewno nie uznam ich za AUTORYTETY. Nasz Wieszcz prawie 100 lat temu napisał: Nie ważne mędrca szkiełko i oko – miej serce i patrzaj w serce. Mało kto zauważył, ze ostrzegał nas przed wchodzącym racjonalizmem, radził, aby kierować się intuicją, swoimi przekonaniami i najbardziej ufać sobie. Niestety, nie zaufaliśmy, weszliśmy w objęcia fałszywych autorytetów. Dzisiaj osoba, która wierzy sobie i swojej intuicji, posiada serce jest wyśmiewana, ponieważ ,,nauka” mówi ,,jest tak i siak”. Fajna sprawa, ta dzisiejsza, nowoczesna polemika z niepokornymi, wyśmiać ich, wyszydzić i dalej robić swoje, czyli niszczyć świadomość i siłę, tkankę narodu i jego ducha. Faktycznie, ludzie słabi nie wyobrażają sobie życia bez ,,autorytetu” i robią to nie z powodu podłości ale głupoty przede wszystkim i po trochu ,,dobroci”. Jesteśmy ,,obrabiani” swoistą, antyludzką pedagogiką wstydu. Nie proponuj ziół, bo nie jesteś lekarzem, nie osądzaj wyroku sądowego, bo nie jesteś prawnikiem. Tylko, czy to przypadkiem nie grzech oraz operacja bez znieczulenia na własnej duszy? A może nadszedł czas abyśmy znowu pokochali siebie, nauczyli się sobie i tylko swoim odczuciom ufać?Kto chce nich wierzy, kto nie, niech nie wierzy, a ciekawy poszuka w źródłach… Przyznaję się – mój rozumek nie jest specjalnie duży, mam za to wielką intuicję, dar zagłębiania się w siebie i serce przeogromne. W ciągu swojego długiego już dość życia zawsze kierowałam się swoimi podświadomymi odczuciami, rozum był na drugim planie i zaiste niczego nie żałuję, dobrze na tym wyszłam i nadal podążam do światła. Jestem autorytetem dla siebie, gdyż pozostałe ,,autorytety” są tylko ludźmi, czy to papieże, czy królowie, polityce, rządzący, nadzorcy… Nie powstałyby moje przepiękne karty, nie napisałyby się książki i książeczki, nie powstałyby ciekawe programy w mediach, gdyby nie ta wiara w siebie, we własną intuicję i we wspierające mnie Siły Wyższe. Tylko w ten sposób można pokonać zasłonę ciemności oraz natłok kłamstwa i obłudy.

Jak zwykle Wasza Ella Selena

11 marca 2021 MNIEJSZE ZŁO, CZY WIĘKSZE- OTO JEST PYTANIE….

Szła kobieta drogą, raptem zobaczyła leżącego węża. Zapewne jest zmarznięty i głodny – pomyślała, nachylając się nad nim. Uważaj kobieto, ja jestem wężem – zasyczało gniewnie stworzenie. Kobieta jednak użaliła się nad biedakiem, przytuliła go do piersi, ogrzała i nakarmiła. W momencie, gdy wąż czuł się pełen energii, ugryzł kobietę. Dlaczego wężu skazujesz mnie na śmierć? Przecież pomogłam Tobie, ogrzałam, nakarmiłam….Głupia kobieto, zasyczał wąż z pogardą – Ostrzegałem, nie posłuchałaś, teraz masz za swoje. Po czym powędrował, gdzieś tam, swoją, wężową drogą.

Kto w tej historii był tym dobrym, zapytacie. Z mojego punktu widzenia, raczej nikt. Wąż z pewnością nie, ponieważ jest wcielonym złem i jego symbolem. Kobieta także nie, bo zła dotknęła.

Dlaczego rozpoczęłam ten temat? Niedawno rozmawiałam z miłą osobą na temat wyborów. Odniosłyśmy się do tych, ostatnich, prezydenckich…Mimowolnie, skacząc z tematu na temat zainicjowałam tę dyskusję, w kontekście Pana G., którego bardzo szanowałam, aż do momentu, gdy zachęcił swoich słuchaczy do oddania głosu na pana D, mówiąc, ze jest on (pan D) reprezentantem tzw ,,mniejszego zła”. Panie G. namawianie do wyboru ,,mniejszego zła” i głosowanie na D okazało się do d….i dla pana D. i dla pana G! Nie wolno namawiać do zła! I tym oto stwierdzeniem stracił pan mój szacunek i subskrypcję na dodatek. Uważam, ze nie ma zła mniejszego, bo w przeciągu jakiegoś czasu z małego wyrośnie duże. Nie ma zła średniego, malutkiego, mniejszego, większego….Zło jest zawsze złem. Z malutkiego węża wyrośnie duży wąż i przytulanie go do piersi może skończyć się niezbyt szczęśliwie, jeśli nie tragicznie. Moim zdaniem, pan G powinien raczej zaproponować swoim słuchaczom, skorzystanie z prawa do nie oddania swojego głosu na nikogo.

W tym momencie właśnie moja koleżanka powiedziała, ale przecież, mój głos przejdzie na kogoś innego. Super! W taki oto sposób elity, za sprawą współpracujących mediów oszukują wyborców. W tym wypadku, uchylenie się od wyborów, będzie po prostu aktem wyborczym pt: Uchylam się od zła, nie głosuję, bo nie mam na kogo. Niezbyt korzystnie wygląda ,,wybrany”, któremu spada frekwencja i doprawdy, jak czułby się prezydent z kilkoma lub kilkunastoma procentami poparcia? W zasadzie tak przecież jest i w tej chwili – przecież ,,większość” wybrała ,,mniejsze zło”, dołączając do…. Wiem, do kogo dołączyła to ,,wspaniałe gremium” ale odpowiedzi udzielicie sobie sami. To tzw. ,,mniejsze zło” jest równoznaczne z przytuleniem węża do piersi. W początkowej fazie naszej rozmowy koleżanka miała opory, na szczęście nie ona pierwsza i nie ostatnia. Każda objawiona prawda zawsze może być prawdą ,,objawiającego” lub g….prawdą. Do prawdy dochodzimy sami, swój wewnętrzny system wartości budujemy na podstawie różnych prawd i oby ten system był etyczny. Gorzej, gdy wręcz nie zdajemy sprawy z wyjątkowości swojej osoby i bezwiednie, bezrefleksyjnie, biegniemy za stadem innych ślepców. Świat jest budowany przez każdego z nas indywidualnie. Ważne aby przyjrzeć się sobie i swojemu stosunkowi do prawa, do korupcji, do zakazów, nakazów…Niestety, większość z nas pociągają skorumpowani politycy, nieciekawe autorytety wieszczące ,,prawdę” z wysokości ambon, z pozycji katedry, łanów prasy, o wynaturzeniach systemu i ludzi w nim uczestniczących nie chcemy słyszeć, bo to dla nas zbyt drastyczne….Natomiast bez skrupułów babrzemy się w facebookowym ścieku, dywagujemy na ,,buraczanych” forach, powtarzamy bzdury wciskane przez media głównego ścieku, obrzucamy się inwektywami, bo wolno, bo anonimowo….Eh…szkoda gadać.

Większe lub mniejsze zło jest na porządku dziennym, a ważne jest przecież aby tego zła po prostu nie było.

Możemy powiedzieć – Ok, idziecie na wybory, wybierać ,,mniejsze zło” ale ja pozostanę przy swoim, dla mnie nawet zło najmniejsze jest tylko złem i niczym więcej. Optymistycznie zapatruję się jednak na tę sprawę, gdyż po czasie osoby, z którymi rozmawiałam, przyznały mi rację. Jedna z nich zrobiła to dopiero po półrocznych przemyśleniach. Powiedziała mi, ze początkowo nie zrozumiała moich intencji, z czasem wszystko stało się jasne. Zatem tylko czasu nam potrzeba, by wejść w światło. Teraz, póki co jeszcze mrok, jeszcze ciemno, chociaż do świtu niedaleko…. Wasza Ella Selena

2 marca 2021 r

Blog Elli cdn tym razem nadal o plandemii i nie tylko…..

Moi kochani czytelnicy, ilu by was nie było, może dwóch, a może trzech…..zwracam się do waszych serc i proszę o wyrozumiałość. Przeżyłam na tym świecie już 62 lata i znajdując się w tym momencie mojego życia, jedno mogę powiedzieć – Dziękuję za wszystko, dziękuję za czasy, które już minęły i z radością witam, te nadchodzące. Nie chcę mieć mniej lat, ani urody 20-latki, nie chcę skoczyć do przodu, by zobaczyć, co będzie….Cieszę się, że jestem ,,tu i teraz”.

A tymczasem rozmawiając ze swoimi znajomymi, pytam -jak odbierają obecne czasy. Jedni martwią się, inni nie wiedzą o co chodzi, spora grupa popiera tych, którzy fundują nam ,,duraczenie” i kłamstwa biorąc je za dobra monetę, jeszcze inni buntują się i chcą natychmiastowych zmian ale nie wiedzą jak je zainicjować. Jednak większość jest solidnie pogubiona i wierzy w powrót, tego, co było. W moim pojęciu jest to najsmutniejszy wycinek naszego społeczeństwa. I w kontekście tych właśnie osób, opowiem o ostatniej, pięknej, a nawet cudownej niedzieli, którą przyszło mi spędzić w towarzystwie ukochanych osób. Kilka słów o nas, a właściwie o naszym stosunku do rzeczywistości. Wiemy, że chcą nas wszystkich ludzi spędzić do wielkiej zagrody, później odsiać sztuki ,,takie i owakie”i zamknąć w ogrodzeniu pt. NWO….no i dalej, dalej…Generalnie nie chce mi się tematu rozwijać, ponieważ wiem, znam zasady i guzik mnie to już obchodzi. Jeśli ktoś chce, to znajdzie wszystko w internecie. Dlaczego mnie to nie obchodzi? Moja wiedza opiera się na intuicyjnych odczuciach, które nigdy mnie z dobrej drogi nie zwiodły. Przykład: Franki i frankowicze. Pomimo, ze nie wiedziałam o co chodzi, moje karty już w 2008,2009 r powiedziały – franka się nie tykaj. Dlaczego? Później wyszło szydło z wora. Tych przykładów z najodleglejszej i bliższej przyszłości byłoby wiele, dlatego też najbardziej ufam sobie i swoim przeczuciom. Dzisiaj 2 marca 2021 powtarzam po raz któryś – plany Cabali wysypią się z wora kłamstw i podłości i w świetle dnia zamienią się w proch. Powracam do niedzieli, było nas czworo, Ja mój ukochany mężczyzna, moja ukochana przyjaciółka R. i mąż R. mianowany Aniołem. R. jest bardzo medialna, podczas naszego nadmorskiego spaceru w lekki, jak to R. tylko potrafi, sposób wchodziła w interakcje z licznymi, spacerującymi nad morzem ludźmi. Z mojego punktu widzenia smutna konstatacja, większość wierzy w powrót byłych czasów. Piękna, energetyczna niedziela z jednej strony, z drugiej, za sprawą rozmów przeprowadzonych przez przyjaciółkę, zeszmacona i ,,dołująca”. Dlaczego? Trafiliśmy na większość tych, pogubionych i niestety bezrefleksyjnych. Kontynuując temat, tych bezrefleksyjnych, co z nimi? Czy tak ma być, czy coś możemy zrobić i czy powinniśmy cokolwiek? Jak zwykle odwołam się do Boga, Stwórcy, Źródła – to ON, ONO, obdarzyło nas ludzi wolną wolą. Powtórzę się i napisze raz jeszcze – to ON, ONO dało nam wolną wolę, abyśmy z niej korzystali. Czy ktoś mi zarzuci, ze w internecie i źródłach drukowanych brakuje informacji o obecnych czasach? Czy ktoś, komuś zabrania z nich korzystać? No, nie, odpowie każdy z nas. Zatem ja odpowiadam, skoro trwasz w starych schematach materialnych i mentalnych, to masz, jak masz. Skoro nie chcesz się uczyć, to masz, jak masz. A my, świadomi wzniesiemy się ponad tę mendokrację, duraczenie, plandemię i uratujemy nie tylko swoje ciała, a nade wszystko dusze. Takich osób, jak my, moja przyjaciółka- promyk słońca, mój przyjaciel Anioł, mój ukochany, pragmatyczny Skorpion, moi najdrożsi K i E, A i A, nasza Rodzina….ach, wybaczcie kochani, ze nie o wszystkich Was wspominam – przejdziemy na wyższe wibracje i właśnie MY, pomożemy w ratowaniu świata. Bo Świat będzie uratowany, o tym powiedziała Wisława Szymborska:

Verner ,,Dopóki ta kobieta z Rijksmuseum

w namalowanej ciszy i skupieniu mleko z dzbanka do miski dzień, po dniu przelewa nie zasługuje Świat na koniec na koniec świata..”

I co jeszcze dodać? Może i ludzie są bydełkiem, stadem, jak zwą je Cabale ale ludzie mają w sobie więcej dobra i miłości, niż kiedyś. Po ukrzyżowaniu Boga rozpoczął się dla ludzkości czas Apokalipsy, to były mroczne czasy i ludzie je odpokutowali. Zatem następna era zaplanowana przez władców świata, wywróci się dla nich do góry nogami, bo sprawiedliwość dziejowa potwierdzi, scenariusze napisane przez naszego Stwórcę, gdy Ziemia, Gaja ma być rajem dla wszystkich.

Wasza Ella Selena

23 lutego 2021 r Jak to jest z tym moim pisaniem i kto, to czyta?

No właśnie jak to jest, z tym moim pisaniem, po co to pisanie, dla kogo to pisanie i właściwie, kto to czyta? Wczoraj zadano mi pytanie, kto czyta mój blog i ile osób wchodzi na moją stronę ellaselena.pl. Hm…- odpowiedziałam błyskotliwie i na tym konwersacja została zakończona. Moje wieczorne przemyślenia doprowadziły do zadania dodatkowych, powyższych pytań. Zacznę jednak od początku, tzn od wiosny 2020 r, kiedy to ogłoszono sławetną plandem…., która to zapewne nie skończy się tak szybko, jak myśli sobie wielu polskich obywateli. Pomimo zaskoczenia, od początku wiedziałam, ze to wielka światowa mistyfikacja, celem oszukania wszystkich ludzi na świecie. Potrzebowałam jednak materiałów potwierdzających mój tok myślenia, pojawiły się od razu, trzeba było tylko poszukać. Ze zrozumieniem przyszło odprężenie oraz zastanawianie się, jakby się znaleźć w tej iluzorycznej, oszukańczej rzeczywistości. W końcu przeżyliśmy komunę, ,,demokrację”, poradzimy i z plandemicznym koszmarem. Ważne tylko, by zdrowia i pieniędzy nie stracić. Rok ubiegły, był czasem nauki oraz analizy, łapałam wszystkie pomocne nitki. W końcu doszłam do momentu, że ja też jak ta żaba, co łapy podstawia, gdy konie kują, napiszę coś o tej naszej orwellowskiej rzeczywistości. A co mi tam, wszystkie żaby łapy podkładają ( czytaj: piszą o pandemii lub plandemii), to mogę i ja też! Jako wróżka, parapsycholog i ktoś, kto widzi trochę inaczej, postanowiłam podzielić się moimi przemyśleniami, także z osobami, odwiedzającymi mój serwis. I dla nich to piszę, ale czynię to z radością i w pierwszej kolejności obdarzam nią oczywiście swoją osobę – reasumując piszę dla przyjemności. Ile osób czyta tę moją pisaninę? Dawniej, na początku tamtej dekady miałam licznik, statystyki i doskonale orientowałam się, co w moim serwisie ,,piszczy”, ale wtedy byłam w innej sytuacji. Obecnie, wszystko, co czynię, czynię z przyjemnością i dla własnej radości. Nieważne dla ilu osób piszę, ważne, aby te osoby miały z tego jakąś korzyść, jak chociażby malutką zmianę świadomości. Niech będzie tych osób, dwie lub trzy i niechaj się dzieje….Na poparcie fragment z wiersza Wisławy Szymborskiej Niektórzy lubią poezję. ( cały wiersz znam na pamięć, co mogą potwierdzić moi przyjaciele i ci bardzo dobrze znajomi) Niektórzy, czyli nie wszyscy Nawet, jeśli wszyscy, to nie większość ale mniejszość Nie licząc szkół, bo one muszą, nawet i poetów. Będzie tych osób, tak ze dwie na tysiąc.” Zamykam cudzysłów i konstatuję – skoro tak wielka poetka potrafiła tworzyć poezję tak dla dwóch osób na tysiąc, to ja mogę i dla 1/2 na tysiąc, zatem, tak dla dwóch, no może 3, na 2 tysiące i jest OK.

Rok 2020 był dla mnie denerwujący ale już grudzień przyniósł wewnętrzny spokój. Raptem poczułam, że jednak tym razem wygra dobro, a zło przegra z kretesem i nie powtórzy się czas, gdy zagoniono ludzkość w mroki i koszmar średniowiecza. Wiem, że Cabala przegra, widzę co robią rządy zaprzedane Diabłu, a nawet czuję, że nieczyste siły już za moment dojdą do ściany, gdyż ta nakręcona przez nich sprężyna zaczyna się rozwijać z niesłychaną szybkością. Nie wiem, czy inni już to zauważyli, ja osobiście widzę ten syndrom bardzo wyraźnie. Sprężyna rozkręca się zbyt za szybko, dzięki działaniom naszych polskojęzycznych zarządzających. Podsumowując – pojazd z kierującymi tym zamieszaniem oraz pandemonium oszustwa, ze zbyt wielką prędkością wchodzi w pojawiające się przed nim zakręty…..

Nadzieja jest matką głupich i zakochanych i nadzieją kierować się nie zawsze można, gdyż ten czas nastraja raczej do podjęcia konkretnych działań. Te działania powinny być zainicjowane przez nas, zwykłych ludzi. Pierwsze, to świadomość. W moim rozumieniu najmniej co musimy zrozumieć, to fakt, że jako cywilizacja, stoimy u progu ery nowego niewolnictwa. Niestety, konstatacja, ze co-id jest manipulacją, jest to wniosek zbyt oczywisty i niewystarczający.

Na niedawnym , towarzyskim spotkaniu podjęłam temat świadomości, który został od razu storpedowany przez panią, która powiedziała, ze ona jest bardzo świadoma, tego co się dzieje wokół. Tę świadomość przekuła na zapisanie siebie i ciężko chorego męża na przyjęcie ,,szczypawki” coi-dowej. W pierwszym momencie chciałam coś powiedzieć ale zgrabnie zmilczałam. Mamy wolną wolę i nawet Bóg się w nią nie wtrąca, dlatego zapewne mamy,, jak mamy” i jest,,, jak jest”. Niemniej jednak nawet, jeśli większość jest za szczypawkami i coid-owym miodkiem, to ta mniejszość może swoimi myślami i swoją świadomością zawrócić ten nędzny korowód śmierci, nieświadom nawet swojego przeznaczenia. I nie powiem, ze mam nadzieję ale wiem, że przynajmniej teraz, plan władców świata spali na panewce. Niechaj tak się stanie! Wasza Ella Selena

UŚMIECH NIE TYLKO CODZIENNY

22 lutego 2021

Dzisiaj napiszę o uśmiechu. Każdy z nas wie, ze uśmiechy mogą być różne: uśmiechy fałszywe, uśmiechy bezradne, uśmiechy radosne, uśmiechy skromne, uśmiechy porozumiewawcze, Uśmiechy zachęcające, uśmiechy tzw ,,półgębkiem” i na koniec uśmiechy codzienne i uśmiechy odświętne.

Przyznaję się, że w większości mojego życiowego czasu bywam szczęśliwa. Ponadto lubię się uśmiechać. Najczęściej używam uśmiechu codziennego, tak jak codziennej modlitwy do Sił Wyższych lub codziennego chleba powszedniego…

Wczoraj byliśmy z moim ukochanym na spacerze. Ponieważ była to niedziela postanowiliśmy wykonać tzw spacer świąteczny, w związku z czym wybraliśmy się kilkadziesiąt km nad morze. Morze przywitało nas spokojną, morską bryzą i kilkoma młodymi ,,morsami”, których to na naszej ulubionej plaży nigdy nie brakuje. Z racji przecudnej pogody i dobroczynnego słońca, spacerowiczów nie brakowało. Oboje byliśmy w znakomitym nastroju i z niedzielnymi uśmiechami na twarzach pomaszerowaliśmy przed siebie. Jak wspomniałam ludzi było sporo, zatem oprócz uśmiechów wysyłanych do słońca, do morze, do plaży, jak zwykle obdarzałam swoim uśmiechem mijających nas ludzi.

Podczas trzygodzinnego spaceru przeszliśmy około stu, a może więcej osób. I co ciekawe moje uśmiechy, u niektórych tylko wzbudziły odzew w postaci ,,oduśmiechnięcia” się danej osoby, większość była skonsternowana, zakłopotana lub przynajmniej zdziwiona.

Smutni my Polacy jesteśmy i generalizując – zawsze byliśmy smutni.

No powiecie, czym się cieszyć, mamy przecież ,,pandemię”. Parę dni temu nasi polskojęzyczni władcy byli zbulwersowani faktem, że osoby, które pojechały w góry, śmiały się i cieszyły. No, pięknie w lot załapałam, że chodzi o to, aby ludzie byli smutni i zdeprecjonowani. ,,Plandemia”, stan jakiś tam wymyślony lub faktyczny – świetnie. Wytłumaczenie jak znalazł, tak samo można tłumaczyć obecną podłość, kłamstwa, oszustwa, wprowadzanie ludzi w błąd, zabieranie im pracy, upodlanie i upokorzenia.

Cudnie, teraz mamy ,,plandemię” dlatego nie uśmiechamy się i nie możemy znaleźć się w miłym nastroju…..Ojojoj, ale cóż…… Zawsze jakieś tam czasy mamy i nie zawsze one są komfortowe, a nawet jeśli z grubsza i są, to nie zawsze ich dobroć dostrzegamy. No może, po niewczasie….

Kiedyś mieliśmy wojnę I, później II, następnie wcielono nas do socjalistycznego obozu, później okres wprowadzania ,,demokracji”…..

Ach, ciągle te czasy były trudne, a nam jakoś z tym uśmiechem było nie po drodze. A ja lekko idąc przez życie uśmiechałam się do ludzie bez odzewu. Uśmiechałam się do gwiazd, które patrzyły z sympatią i do słońca, które obdarzało mnie ciepłem i do drzew i do ptaków i do siebie i własnej duszy na koniec. Moje życie jest piękne, pomalowane pastelami, zapełnione dobrymi energiami.

W moim życiu tańczą Anioły, a ja idę uśmiechając się do ludzi, którzy są smutni i czasem nawet źli, a przecież tego uśmiechu nikt mi nie daje w prezencie i nikt też nie obdarza mnie dobrym nastrojem, wszystko tworzę sama…. Nie oszukuję was moi kochani tym moim uśmiechem i codziennym i świątecznym oraz dobrym nastrojem. Niedawno pewna pani ( ta z tych wiecznie smutnych i niezadowolonych) w ostrej dość formie wygarnęła mi, ze przecież na każdym wyjeździe doskonale się bawiłam i byłam szczęśliwa. Uwagę tę pominęłam milczeniem, a szkoda! Powinnam była odpowiedzieć, że nie podarowała mi go ta wiecznie skwaszona pani, a swój dobry nastrój, okraszony uśmiechami zafundowałam sobie sama.

Zatem uśmiechajcie się kochani, bo uśmiech przywołuje Anioły. Uśmiechajcie się, bo wtedy pokonacie złe energie świata…Ja dzisiaj uśmiechnęłam się do kilku osób i o dziwo – oduśmiechęli się półgębkiem….Dziękuję i za to. Z uśmiechem wasza Ella Selena

DLACZEGO WYGRA DOBRO, A ZŁO ZOSTANIE UKARANE…..

MOJE ROZWAŻANIA NA PODSTAWIE KART TAROT ILLUMINATI- ERIKA C. DUNNE, COMPANION BOOK BY KIM HUGGENS

W trakcie rozmowy pojawiały się wciąż nowe szczegóły dotyczące śp Zmarłego i jego małżonki a także ich sześćdziesięciu bez mała letniego wspólnego pożycia. 

Nie jest moja winą że im więcej  tych wątków omówiłyśmy  – tym więcej na pozór  komicznych aspektów jawiło się zarówno mnie jak i  rozmówczyni  w kontekście faktycznego rozłamu który  nad cała rodzina zawisł i pogłębił się doprowadzając w rezultacie do dodatkowych (jakby dotychczas istniejących było mało) podziałów. Już na etapie oceny przyczyny zgonu doszło do  znacznych  różnic poglądów a na koniec  aktów pospolitej  wrogości pomiędzy członkami nieszczęsnej rodziny wspominającej śp Zmarłego. Jak to możliwe – zapytacie –  w sytuacji gdy nikt nie kwestionował prawidłowości rozpoznania wskazanego w p.18  karty zgonu (krwiak mózgu) …a jednak !!!!  Rożnicę  w poglądach o szczegółach sprawy były tak daleko idące, iz zaistnieć mogło podejrzenie rozpatrywania dwóch przypadków dotyczących zupełnie rożnych osób i całkowicie odmiennych okoliczności w których przyszło im żyć i odejść z tego łez padołu.

 

Zasadniczo, nie budziło wątpliwości podejrzenie  iż bezpośrednią  przyczyną nieszczęścia  był nadmierny wysiłek fizyczny……ale  tu  – zaczyna się linia głębokiego podziału.

Część rodziny twierdziła iz Zmarły był bardzo zaangażowany w niesienie pomocy nie do końca sprawnej małżonce , co  każdego dnia kosztowało go wiele zdrowia. Małżonka jakoby stała sie osobą niezaradną a do tego złośliwą. Postawa śp Zmarłego zasługiwała zatem na szacunek i traktowanie jako wzór do naśladowania.W niektórych przekazach jego dokonania  dorównywały a może nawet przewyższały to co do zaoferowania mieli  zdobywcy Somosierry czy kosynierzy spod Maciejowic. Spoglądając w kierunku wdowy wygłaszano uwagi o opiece jakiej doznawała od swego śp męża co zresztą kosztowało go sił tak wiele iż  mogło dojść do potknięcia, upadku  i uderzenia głową o twardy przedmiot w rezultacie krańcowego zmęczenia.

 

Inna grupa obstawała przy wersji, ze w dniu zgonu  zmarły uprzejmy był ukierunkować się na  dyscyplinowanie małżonki z użyciem tzw środków przymusu bezpośredniego. W feralnym dniu , jak czynił to regularnie od kilku dziesiątek lat po prostu chwycił małżonkę za rzadkie ale mimo to wystarczająco jeszcze przydatne do tej czynności włosy, równocześnie okładając jej ciało czym popadnie  a jak niczego  nie  popadło – to czymkolwiek. Niewątpliwie, właśnie te czynności odebrały śp Zmarłemu sił na tyle,  że stał się bezbronny wobec nieostrożnych i nieodpowiedzialnych zachowań małżonki która nie dość ze broniła się jak umiała (czyli zapewne przekraczając granicę obrony koniecznej)   to jeszcze mogła męża popchnąć lub w inny sposób  spowodować jego upadek tak nieszczęśliwie zakończony.

 

I był w tej rodzinie jeszcze ktoś, ktoś kto znał historię maltretowanej kobiety. Osoba ta przysłuchiwała się rożnym wersjom ale – nie umiała zdobyć się na trud wypowiedzenia świadectwa prawdy.

 

Każdy trzymał się swojej wersji  którą  uważał za jedynie słuszną… Pamięć “szczególnie zasłużonego zmarłego” została obroniona…Wszak są sprawy, które nie powinny zostać wiecie-rozumiecie zmącone jadem prawdy …..A wdowa….ona była z obcych – trochę przybłęda  ….wszak gdyby nie Ona – nasz zmarły cieszył by się dalej zdrowiem….

A prawda…..a komu ona …????

 Czy ta opowieść jest Państwu choć częściowo znana ? Może nie suche fakty ale choć okoliczności ? Ileż podobnych historii trafia się w przestrzeni medialnej każdego dnia..Celem mojej opowieści jest tylko przypomnienie że prawda ma wiele oblicz ….a określenie choć kierunku gdzie jest usytuowana  wymaga ciągłego myślenia……Przykazania niestety nie wskazują  ani grzechu niedouczenia, ani bierności ani lenistwa umysłowo ale nie oznacza to, ze takie właśnie grzechy nie są często naszym udziałem.